Vrijwilliger - Eloy

Eloy van de Lisdonk


Medisch adviseur en vrijwilliger dr. Eloy van de Lisdonk

“Toen ik werd gevraagd als bestuurslid en vrijwillig medisch adviseur voor de Stichting Montferland Helpt, twijfelde ik geen moment.” Iedere dinsdagmorgen heeft gepensioneerd huisarts en voormalig docent Huisartsgeneeskunde aan de Radboud Universiteit dr. Eloy van de Lisdonk spreekuur. “De Oekraïense bewoners van De Lantscroon kunnen bij me terecht met medische vragen en ik help de juiste weg te vinden in de diverse zorgcircuits. Ik heb diep respect, dat binnen bijna twee jaar een hechte community is ontstaan en ze enorm zelfredzaam zijn.”


Met een grote glimlach zet ze de thee neer. Anastaciia is voormalig radiojournalist bij de Oekraïense radio en heeft vandaag ontbijtdienst. Onderling verdelen de bewoners de diensten, zodat ze hierin grotendeels zelfvoorzienend zijn.

Tijdens het interview is al snel zichtbaar, dat Eloy een gedreven en kundig huisarts/docent is geweest. Een vriendelijke oogopslag, duidelijke uitleg, alertheid en interesse in de ander. Ondertussen vertellend over het telefoontje van Fons van Pul van Stichting Montferland Helpt en de vraag of hij wilde helpen. Met plezier rijdt hij vanuit Ulft iedere week naar ’s-Heerenberg. Naast het spreekuur, gaat hij net als andere vrijwilligers met bewoners mee voor een ziekenhuisbezoek. Een heel speciaal plekje in zijn hart, heeft de tweejarige zorgintensieve peuter. Vanaf het begin rijdt hij met haar moeder naar het Radboudumc voor afspraken met de specialisten.



“Het is fantastisch om te zien hoe deze Oekraïense gemeenschap zo zelfredzaam is”

Geen vrije keuze

Eloy blikt terug naar 5 april 2022. Het moment dat twee bussen met Oekraïense vluchtelingen arriveerden bij De Lantscroon. De Rijksopvanglocatie in de Molenpoortstraat in ’s-Heerenberg. “Die dag zal ik niet snel vergeten. Vermoeid van de lange reis stapten ze uit. De meesten in zichzelf gekeerd. Met zorgen om de oorlog en geliefden die ze achter hebben gelaten. Een schrijnende situatie. Ontheemd en duidelijk geen vrije keuze, om je leven op een onbekende plek weer op te bouwen. Dit raakte me enorm, omdat wij geen idee hebben hoe dat voelt. Inmiddels zie ik hoeveel er is veranderd. Ze zoveel vrolijker zijn en de meesten hun weg gevonden hebben. Maar ze missen thuis en willen niets liever dan terug.”


Online huisartsendienst Arene

“Omdat ik mijn beroep als huisarts niet meer uitoefen, heb ik bij de stichting een adviesfunctie. De bewoners kunnen bij me terecht met medische vragen. Verder help ik om een afspraak te maken bij bijvoorbeeld een medisch specialist of fysiotherapeut. Als dat nodig is, heb ik contact met de apotheek en ga soms mee naar het ziekenhuis. Voordat de groep arriveerde, heb ik gesproken met huisarts dr. Bart Timmers. De praktijk heeft een patiëntenstop, maar bij een noodsituatie kan altijd een beroep op hen gedaan worden. Stichting Montferland Helpt werkt samen met onlinehuisartsendienst Arene. Een team van ervaren huisartsen waar het contact verloopt via de telefoon, chatten of beeldverbinding. Als er extra zorg nodig is, bemiddel ik daarin. De bewoners van de Lantscroon hebben nu zelf contact met Arene. Autonomie is voor ieder mens belangrijk. Eigen verantwoording nemen maakt je zelfstandiger en blijer.”

Psychologische hulp

“Als je uit oorlogsgebied komt, is er vaak sprake van psychologische en emotionele gevolgen. Die hulp is beschikbaar en een aantal bewoners heeft daarvan gebruik gemaakt, door gesprekken te hebben onder meer met een bevriende psychiater. Maar ze praten veel met elkaar en dat is ook helpend. In het begin was er tijdens mijn spreekuur een Oekraïense tolk aanwezig. Inmiddels is dat vaak niet meer nodig. We communiceren in het Engels-Nederlands en hebben Google Translate.”


Bewonersraad

In huis wordt bijna alles samengedaan. Van koken, tot beveiliging en de zorg voor elkaar. Maar ook de feestjes die ze vieren. Iedere zes weken is er overleg van de bewonersraad, die bestaat uit een aantal bewoners en het bestuur. “Fons van Pul en Cynthia van Kooi, die de dagelijkse gang van zaken ondersteunt, spelen daarin een belangrijke rol”, vertelt Eloy. “In het begin vroeg het enorm veel tijd om alles te regelen en administratief vast te leggen. Na bijna twee jaar gaat dat bijna vanzelf. Ieder die kan werkt of gaat naar school. De kinderen spreken steeds beter Nederlands. De Galamaschool en het Metzo College bieden de kinderen en jongeren onderwijs, maar hebben ook een belangrijke rol gespeeld in de psychologische ondersteuning en het vinden van hun plek in Nederland. Ik draag met de andere vrijwilligers op kleine schaal bij door hulp te bieden. Daarin kan ik het verschil maken en dat geeft me een goed gevoel.”


Share by: